Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Οι κοτσιδες της Ραπουνζελ με τα φουσκωτα μαγουλακια.

Τα πρωτα μου τσουρεκια τα ειχα φτιαξει θυμαμαι, οταν ημουν 18 ετων νιατο και πηγαινα στην τριτη ταξη του Λυκειου.Εκει καπου αναμεσα στα Αρχαια και στην Ιστορια, στις εκθεσεις στα Αγγλικα και στα Λατινικα, βρηκα χρονο και ...μετα απο μια συντομη αλλα...εποικοδομητικη επισκεψη στη θεια τη βραβευμενη, εφερα σπιτι τη συνταγη για τα πολυποθητα τσουρεκια!!!!
Γρηγορα γρηγορα συγκεντρωσα τα υλικα και εκμεταλλευομενη πολυωρη απουσια της μαμας, εβαλα μπροστα να τα σκαρωσω.Εμπειρια?? Μηδενικη απολυτως!!Κεφι και ορεξη??Τεραστια!!!!
Οταν ομως δεν εχεις ξαναμπει σε τετοια διαδικασια, ειναι ζορικο το πραγμα κι αρχιζεις να προσευχεσαι "Ωχ Παναγιτσα μου, κανε να τα πετυχω και να μοιαζουν με τσουρεκια γιατι θα ακουσω τον εξαψαλμο μεγαλοβδομαδιατικα και μην το φαει το ζυμαρι ο σκουπιδοντενεκες, Παναγιτσα μου, αμαρτια ειναι!
Και τι γινεται οταν η ποσοστητα του αλευρου που σου ειπε η θεια, ειναι υπερβολικα μικρη, το ζυμαρι ζουμερο και χυλωδες σαν να βραζεις  τραχανα, τα χερια χωμενα και χαμενα ως τους αγκωνες μεσα κι εσυ πιο πολυ παριστανεις την κυρα μας τη μαμμη παρα την home cook???E???
Που να ξερει η επιδοξη φοιτητρια οτι το ζυμαρι δεν πρεπει να κολλαει στα χερια και γι αυτο θελει παραπανω αλευρακι κι εναν βοηθο να ριχνει λιγο λιγο???Και βουτυρωμενα καλα χερακια????
Anyway, τα τσουρεκια με το ετσι και το αλλιως  κι επειδη το  τσουρεκενιο ζυμαρακι ειναι πολυ καλοβολο, το καλο μου, εγιναν τα καημενα και μαλιστα αρκετα καλα για τις προυποθεσεις τις υπαρχουσες, ή μαλλον τις σχεδον ανυπαρκτες....
Απο τοτε τσουρεκια εχω φτιαξει απειρα.Κι οχι μονο πασχαλινα.
Παντα μοσχοβολουν μυρωδικα,μαχλεπι και μαστιχα, κακουλέ και πορτοκαλι  κι εχουν μια απεραντη βουτυρατη "γλυκα" μαμαδιστικης κουζινας.
Εφετος τα τσουρεκια παλι μονη μου τα εφτιαξα, αλλα ειχα καλη παρεα!!Τα παιδια μου και η παρεα τους μου εκανε συντροφια.
Κι επειδη, ε βρε παιδι μου, ολο και κατι νεο θελω να φτιαξω, κατι πιο πρωτοτυπο κι εντυπωσιακο αλλα κυριως νοστιμο και  ομορφο, τι πιο καλο απο το διαδικτυο και τις οδηγιες του για το πλασιμο  των τσουρεκιωνε?????
Εγω ζυμωνα και τα παιδια με βοηθησαν ξεκινωντας και σταματωντας τα βιντεακια με τις οδηγιες!!!!"Πατα το, οκ, περιμενε να δω πως το κανει η Βικυ, α την ατιμη, τι τεχνητρα ειν' ετουτη, κατσε, πως το γυρισε τωρα αυτο, εκεινο το εστριψε, πηρε το δεξι κορδονι,αφησε το αριστερο,  κατσε , μη βιαζεσαι, δεν προλαβα να το δω ξαναγυρνα το πισω,αχ το' χασα, ξαναβαλτο απ την αρχη!!!"
Τα τσουρεκια το λοιπον εφετος εγιναν ακομη πιο ομορφα , πιο νοστιμα, πιο μυρωδατα, πιο αφρατα , σαν φουσκωτα μαγουλακια, σαν τις κοτσιδες της Ραπουνζελ, γιατι ειχαν αρωμα παρεας και εφηβικου μοναδικου ερωτα!!!!Ποιος να μου το ελεγε το 1986 , οταν πρωτοεφτιαξα εκεινα τα πρωτα, οτι τοσα χρονια μετα θα τα εφτιαχνα ακομη και με τετοια παρεα!!!!Τυχερη ειμαι!!Το ξερω!!!!

6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφα τα τσουρεκάκια Αναστασία μου σαν τα δικά σου μαγουλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι τρυφερή ιστορία! Πολύ χαίρομαι που σε παρέσυραν οι κοτσίδες της Ραπουνζέλ και τα φουσκωτά μαγουλάκια, πάλι στην κουζίνα σου να φτιάξεις τσουρέκια. Να είστε όλοι καλά, τα φιλιά μου στα παιδιά σου και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο Τασούλα μου, με παρέσυραν η ιστορία των νεανικών σου τσουρεκιών αλλά και τα αρώματα απο τα φετινά σου, μαζί με την αγαπημένη μουσική απο την Πολίτικη κουζίνα!
    Να'σαι καλά χαρά μου και να έχεις την ευτυχία να γεμίζεις με τέτοιες μυρωδιές την κουζίνα σου για πάρα πολλά χρόνια!!!
    Καλή Ανάσταση και να περάσεις όμορφα το Πάσχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ τι μου θύμησες τώρα!! την πρώτη δική μου απόπειρα να φτιάξω τσουρέκια που τελικά για να μη τα φάει ο σκουπιδοντενεκές έγιναν ωραιότατα παξιμαδάκια:Ρ μιας και αν σου ρχόταν ένα στο κεφάλι σε άφηνε ξερό ωσάν πέτρα:Ρ Πέρασαν χρόνια μέχρι να βρω τη γλυκιά παρέα μας και να μάθω επιτέλους την πολυπόθητη τεχνική του να φτιάχνω αφράτα μυρωδάτα τσουρεκάκια που για εμένα δεν υπάρχει ωραιότερο άρωμα από αυτό των τσουρεκιών που μυρίζουν μαχλέπι, κακουλέ, και μαστίχα. Τι όμορφα που τα γράφεις Τασούλα μου. Και του χρόνου με υγεία!!!

      Διαγραφή
  4. Το σημαντικό είναι ότι ξεπηδούν αναμνήσεις με αρώματα...Και αυτό είναι και ότι δίνουμε στα παιδιά μας ...μια γλυκιά μοσχοβολιστή ανάμνηση...Καλό Πάσχα Ansou!!!!Φιλιαααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου θύμισες πολλά Αναστασία μου, περασμένες επιτυχίες, εκεί παλεύοντας να γίνει η συνταγή όπως της μαμάς κι ας μην είχα ανακατέψει φαί μέχρι τότε! Μέσα απ'αυτά μαθαίνουμε όμως και γινόμαστε καλύτεροι!
    Τα τσουρέκια σου, έχουν μια υπέροχη μυρωδιά, όπως τα παλιά, μαχλέπι, μαστίχα, κακουλέ, γίναν υπέροχα, τελικά όταν έχεις καλή παρέα, γίνονται όλα καλύτερα.
    Μια απ'τα ίδια κι εμείς φέτος, ψάχνοντας πως έκανε στο βιντεάκι τις κοτσίδες, γύρνα πίσω παιδάκι μου, να το δω δεν το κατάλαβα, να βρε μαμά έτσι... πολύτιμη βοήθεια είχα κι εγώ, ααα δεν έχω παράπονο. Και για το καλαθάκι που έφτιαξα, εκεί να δεις βοήθεια... όχι βρε μαμά δεν το 'κανες καλό εκεί, από πάνω και το άλλο από κάτω, όχι δε θα τ'αφήσεις να φουσκώσει θα χαλάσει το σχήμα τους! Ακούς... έλα παππού μου να σου δείξω.... :)

    Να 'ναι καλά να τα χαιρόμαστε, καλή Πάσχα εύχομαι σε όλους με υγεία! Πολλά φιλιάααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...