Το ...ωριμο καλοκαιρι του 2014....

« Ε, μα , όλα τα περιμενα από σενα αλλα να γινεις αγροτισσα, εσυ καθηγητρια, αυτό δεν το περιμενα με τιποτα!!!»Ταδε εφη γειτονισσα διπλανη ακριβως…

«Καλα, δηλαδή εσυ τωρα κανεις διακοπες??? Πότε πας στη θαλασσα???Προλαβαινεις καν?? Το σκεφτηκες καλα??Μωρε, χαζη εισαι?? Αντε βαλε το ‘να ποδι πανω στ άλλο και ξεκουρασου!Τι ειν’αυτά? Βαψε και κανενα νυχάκι!! Φτιαξε λιγο το μαλλι!! Δε σου φτανει η κουραση που τραβηξες ολο το χειμωνα και που θα τραβηξεις, κατσε τωρα να ξεκουραστεις, να γεμισεις τις μπαταριες σου…Εχει εκπτωσεις! Κανα καινουριο μαγιω πηρες??Τραβα αραξε στην παραλια και χαλαρωσε!!!»Ταδε εφη η κολλητη… που με ξερει χρονια αλλα και παλι εχει μεινει…λιγο ως παρα πολύ… καγκελο  κανονικα πρεπει να πω, με την εξελιξη και την ενασχοληση μου…

Ονειρο ζωης μαλλον ηταν αυτό.Να φτιαξω το δικο μου , όχι σπιτι, δοξα τω Θεω ειχα και εχω και γερό να είναι, αλλα το δικο μου κτημα.Με όλα τα ζωντανα  που θα μπορω να συντηρησω και να διαχειριστω , με περιβολια και με …ζωη!!!

Ρουτινα πλεον δυο μηνες τωρα :Γαλότσες για τη λασπη και τα φιδια, ναι, αυτό κυριως!!Ξεκινας το πρωι πριν καν πιεις τον καφε. Πρωτα ταίζεις τα κλωσσοπουλια,  φυραμα και χορταρακι και νεράκι φρεσκο.Σε ακολουθουν σε κάθε σου βημα και μολις σκεφτειςνα τρεξεις, τρεχουν κι αυτά στο κατοπι σου!!Και τρωνε, τρωνε ασταμάτητα!

 Σειρα εχουν οι κοτες και οι γιδουλες.Ξερουν ότι θα κατεβεις εκει και περιμενουν.Μολις σε δουν από μακρια , βελαζουν! Ερχονται κοντα, σε κοιτουν στα μάτια, μυριζουν τα χερια σου και τα ρουχα σου.Τριβονται πανω σου , ζητουν να τις χαιδεψεις και σου κλεινουν το δρομο για να μη βγεις απ το μαντρι. Μονο λαλιά δεν εχουν τα μαρτίνια…Η μπαλα το τριφυλλι στον ωμο και στο άλλο χερι ο κουβας με το καλαμποκι…Νερο καθαρο κι εκει και καταβρεγμα καλο στο χωμα να δροσιζονται τα καημενα, καλοκαιρι είναι και υποφερουν πολύ  κι αυτά…Κι αν βρεις χρονο το απογευμα, για να κανεις και οικονομια στο τριφύλλι, πανε τες στο ισωμα να βοσκησουν χορταρι…καλοκαιρι είναι αλλα εχει χλωρο μπολικο, ποτιστικά όλα τα κτήματα εδώ…

Η Φαιδρα, το ένα από τα σκυλια μας, φυλακας αγρυπνος στο κτημα. Βελγικο ποιμενικο, νοστιμευεται τις κοτες είναι η αληθεια αλλα μονο για παιχνιδια..Μαλλον θα τις βλεπει για μπαλες!!! Κοριτσακι μικρο είναι , τι να θελει??!!

Και τελος τα μικρουλια κλωσσοπουλακια…Δοξα τω Θεω, καλα τα πηγαμε από τον Ιουνιο…Η χαρα της ζωης…Ομορφα, χαριτωμενα, με ματάρες…μωρα κανονικα…μυριζουν και μωρουδιλα…σκετη τρελλα…!! Αυτα είναι χώρια από τα πιο μεγαλα, καθοτι τωρα…βγηκαν απ τα αυγο τους!

Ειδαμε και παθαμε να τα «βγαλουμε» αλλα τα καταφεραμε.

Ωραια, τελειωσαμε με τα ζουμπερα.Παμε τωρα για μαγειρεμα.Τι εχει ο μπαξες? Απ όλα εχει ο μπαξες!!Φερε ‘δω κανα δυο μελιτζανες, πιπεριες,κολοκυθακια, ντομάτες, κοψε λιγο μαιντανο, λιγο δυοσμο,λιγο βασιλικο, πιασε και πεντ΄ εξι πατατες απ το υπογειο , κανα δυο φυλλα δαφνης, ετοιμο το μπριαμ.Μια ομελεττα το μεσημερι, με τα φρεσκα αυγα κι ετοιμο το μεσημεριανο.Αμα βρεις χρονο να ζυμωσεις και ψωμακι, ακομη καλυτερα! Τι λεω καλυτερα? Τέλεια πρεπει να πω!!!

Ανοιγω την πορτα και βλεπω μαζεμενη δυο κιβωτια ντοματα! Εχω και βοηθεια, ε δε γινοταν διαφορετικα, με τιποτε όμως!! Φερτην εδώ τη ντοματα! Διαλεγω για σαλατες, να βασταει λιγο, και τις ωριμες τις ετοιμαζω για παστα! Πλυσιμο, ψιλοκομμενη στη συνεχεια,μπλεντερ, κατσαρολα με κρεμμυδι και μυρωδικα να βρασει καμποσο και να  μπει σε αποστειρωμενα βαζα να λιαστει για το χειμωνα!

Καιρος για συκα!!Βασιλόσυκα!Τα μεγαλα τα μωβ! Αλλα και ασπρα γλυκα!! Ηρθαν πεσκέσι! Φερε δω τη σιτα τη μεγαλη την καλη!! Κοψε τα στη μεση και βαλτα στον ηλιο.Να ξεραθουν για το χειμωνα!!!

Εχει κι άλλες μελιτζανες στο περιβολι??? Κοψιμο σε φετες, λιγο στο γκριλ με ένα αλειμα λαδιου και στην καταψυξη για …χειμωνιατικους μουσακαδες!!!Και πιπεριες εχει,ε?? Φερτες κι αυτές εδώ! Στην ακρη για γεμιστα για αυριο και οι υπολοιπες θα εχουν τη μοιρα της μελιτζανας.

Πιπεριες καυτερες ειπες?? Α πα πα! Δεν τρωγονται αυτές παιδι μου! Είναι φωτιά!! Καλε τι λες?? Φερε εδώ το ξυδι το καλο, εκεινα τα πεντόλιτρα που βρηκες από τον ξυδιά το φιλο !! Βαλτες με αλατακι και σελινο να φχαριστηθουμε τουρσι το χειμωνα με τσιπουρο στο τζακι μπροστα!!

Ποσα αυγα μαζεψα στη βδομαδα?? Επιασε ζεστη και δε γεννουν οι κοτες αλλα καμια 50αρια μαζευτηκανε! Φερε και κανα δυο αρμεξιες γαλα, από χθες και προχθες και παμε να φτιαξουμε χυλοπιτες, βιδες, τουτουμάκια και τραχανα!! Εφυγαν τα παιδια! Εκαναν τα μπανακια τους και το σπιτι αδειασε τωρα.. Τα κρεβατια αδειασαν κι αυτα! Ευκαιρια να απλωθει η τριτη δοση από αυτά και να στεγνωσουν πριν μπει ο Σεπτεμβρης…

Α, και που εισαι, το σημερινο κρατα το να πηξουμε και λιγο τυρακι χλωρο πο μ αρεσει πολυ!!

Μπανακι για δροσια?? Και βεβαια! Μια ανασα από τη θαλασσα! Πού θες? Αzur? Mπούκα, Ακονιά, Σελιανητικα, Δρέπανο? Μη μου λες για πιο μακρια, ακριβη η βενζινη και ο χρονος επισης...Βουτιες και κολυμπι για πολλη ωρα… Νεράκατακαθαρα… Μοναξια και ηρεμια.Ευκαιρια για επικοινωνια με τον εαυτο σου, με τις σκεψεις σου,μια ιδιοτυπη ιδιωτικοτητα και αυτοαναζητηση που κερδιζεις από την επαφη με το νερο.Και συναμα δροσια και υγεια…Η γνησιοτητα της αλμυρας που καυτηριαζει τα κακως κειμενα της ζωης, τα ξεπλενει με βοηθο τον ηλιο, αχ αυτόν τον ηλιο …

Μεσημεριανο στη βεραντα…με θέα το βουνο από τη μια και τη θαλασσα από την άλλη…Αερακι δροσερο…Λιγη σιέστα να ανανεωθουν οι δυναμεις…μεσημεριατικα τι να κανεις, τιποτε δε μπορεις ετσι κι αλλιως..

Και τα απογευμα συνεχεια… ποτισμα στα περιβολια, τάισμα τα ζωντανα…

Τη γιαγια Μπουμπού την ταισες μωρε ή την ξεχασες?? Που είναι κερβερος στην πορτα της αυλης και δεν περνα κουνουπι??? Που σου κανει χιλιες χαρές μολις ανοιξεις την πορτα σου το πρωι?! Που σε κοιτα στα ματια και συνεννοειται σαν ανθρωπος??!! Βαλτης και νερακι δροσερο και κατσε λιγο κοντα της να παιξεις!! Το θελει, το ζηταει…τιποτε άλλο δε χρειαζεται…

Βραδιες αποκαμωμενη στη βεραντα αλλα πλήρης απο εικονες, συναισθηματα, ικανοποιηση ότι δημιουργεις, ότι εχεις δυναμη και δουλευεις, πρωτογνωρες ενασχολησεις και δραστηριοτητες για μια αστη που κοντοζυγωνει τα πενηντα…

Η ζωη στο χωριο είναι ωραια…Εχει άλλους ρυθμους..εχει σειρα, οργανωση απαραιτητως, αμα θες να εχεις ένα καλο αποτελεσμα..Εχει και κουραση αλλα είναι γλυκια…είναι ευχάριστη…Είναι να πεφτεις για υπνο το βραδυ, να πονανε κοκκαλα και μυες αλλα να νιωθεις πληρης, επειδη αγαπας πραγματικα αυτό που κανεις…Να σε παιρνει κατευθειαν ο υπνος, διχως να χρειαζεται να μετρας προβατακια, μονο τις γιδουλες σου να φερνεις στο μυαλο και να μετρας, τη Σουτα, τη Λιάρα και τη Χιόνα.

Και να κλαις κρυφα από μεσα σου, κι απ εξω σου όταν δε σε βλεπουν οι αλλοι, γιατι θα τα αφησεις όλα αυτά  τωρα που ξεκινα η δουλεια στην πολύ δυσκολη Αθηνα..

Τουλαχιστον η δουλεια είναι χαρα και ικανοποιηση στο σχολειο με τα παιδια μου , τους μαθητες μου και όλα αυτά εδώ θα μεινουν σε απολυτως εμπιστα , φιλοτιμα, καθαρα και εργατικα χερια να τα φροντιζουν και να τα πονουν , να τα νοιαζονται…Για μενα μονο τα Σαββατοκυριακα πλεον και τα ονειρα τα βραδινα αλλα και του ηλιου, της ημερας για το επομενο καλοκαιρι, καλα να ειμαι και να ειμαστε κι  αν θελει ο Θεός…

Εκλεισαν τα σχολεια;;; Δρόμο για Αιδηψο!!!

Τετοιον καιρο,μολις εκλειναν τα σχολειά, το ιδιο απογευμα δηλαδη, μας εστελναν με τη γιαγια και τον παππου στην Αιδηψο...παρεουλα.

Καθε πρωι μπανακι στη θαλασσα, νιβέα αντι για αντιηλιακο, σιγα που εκαιγε ο ήλιος, πφφ ..ούτε καν...και η μυρωδια απο τη βρεγμενη ψαθα στην ακροθαλασσια να εχει ποτισει το DNA μας ες αεί...Και για κολατσιό μετα το μπανιο αχλαδακια κοντουλες...αρωμα , οχι αστεια..

Το μεσημερακι νωρις νωρις-το μονιμο παραπονο μας, ελα ρε παππου απο τωρα θα φυγουμε, τωρα που ερχονται τα αλλα τα παιδια;;;- φαγάκι στην κουζίνα της κυρα-Τασιας...ό,τι ειχε μαγειρεψει η γιαγιά απο το πρωι αχάραγα...με λαχανικα ντόπια παντα...Φασολάκια, μπριάμ, γεμιστα..

Ειδικα τη μερα της λαικής που κατεβαιναν οι παραγωγοι απο τα γυρω μέρη και εστηναν τους παγκους εξω απο το σπιτι ξυπναγαμε απο τις 5...

Το απογευματακι βολτα στη θάλασσα με χωνάκι παγωτο καιμάκι που σχεδον πάντα το εχανα καπου στο δρομο ή το έβρισκα πανω στο φουστάνι μου..

Η μυρωδιά της 'αυγουλίλας" απο τα ιαματικα λουτρά...αξεπέραστη... Στην αρχη δεν υποφερόταν με τιποτε αλλα προς το τελος των διακοπων την ειχαμε πια συνηθισει και γυριζοντας στην Αθηνα μας ελειπε κιολας..!!

Αυλές δροσερές, παντα κατακάθαρες και φρεσκοπλυμενες με γλαστρες κοκκινες, με κόκκινα κοράλια και γιασεμιά και νυχτολουλουδα.

.Και μετα απο κανα δυο βδομάδες ερχονταν και οι γονεις

.Καθημερινες εκδρομες και ψαξιμο για κοχύλια σε κοντινες παραλίες, στον Αη Γιώργη, στα Γιάλτρα , στους Ωρεούς.

.Αξεχαστα παιδικα χρονια...Ευτυχως που τα ζησαμε...

Ενα, τοσο δα μικρουλι, δακρυ νοσταλγιας...

Αποψε που ψηνουμε καστανα στο τζακι μας , θυμηθηκα τον παππου μου που τα χαραζε και τα εψηνε στη σομπα...Μια μεγαλη βυσσινια σομπα με τζαμακι μπροστα  που βλεπαμε με την αδερφη μου τη φωτια...
Μετα μας τα καθαριζε εκεινος  γιατι εμεις ζεματιομασταν και μας τα εδινε  ετοιμα να τα φαμε...Τι νοστιμια και γλυκα ηταν εκεινη!!!! Θυμαμαι και το "κουσαφι" που εφτιαχνε η γιαγια μου ,επισης στη σομπα τους.
Εβαζε σε κατσαρολακι κι εβραζε λιγο σταρι,μια-δυο φλουδες πορτοκαλι, μπολικες σταφιδες,,κανα δυο μοσχοκάρφια κι ενα ξυλακι κανελλας.
Αυτο ερχοταν σιγα σιγα και χυλωνε και ηταν πεντανοστιμο, ζεστο ζεστο και πολυ αρωματικο τα κρυα απογευματα του χειμωνα.
Μολις τελειωνα τα μαθηματα μου,ετρεχα κατω,στο σπιτι τους ,που ηταν το πιο ζεστο και χουχουλιαρικο σπιτι του κοσμου ολου και ηξερα οτι κατι καλο θα εχουν να με φιλεψουν!!!

Θυμηθηκα ακομη  τον εαυτο μου τα Χριστουγεννα του 1973.
Πεντε ετων ημουν τοτε που ...προσπαθησα να στολισω μονη μου το χριστουγεννιατικο δεντρο μας.Η αδερφη μου ηταν βρεφος 9 μηνων και η μαμα μου ειτε δεν μπορουσε να με ...επιτηρησει η να με βοηθησει, ειτε επειδη ηταν αδυνατο να παει κοντρα στο πεισμα της θελησης μου να το στολισω μονη μου, εγκατελειψε την προσπαθεια αλλαγης της αποφασης μου και ...αφησε το δολιο το δεντρακι στα χερια μου....
Θυμαστε καποια πλαστικα μυτερα "κερακια" που εμπαιναν στην ακρη του κλαδιου για να συγκρατουν την μπαλιτσα???Ε, εγω πρωτα εβαζα τα πλαστικα στερεωματα και πανω σ αυτα στην ακρουλα, κρεμαγα τις μπαλες. Ηταν αδυνατο να μην πεσουν!!!Αλλα ποιος τα εβαζε με το πεισμα μου??? Δεν ακουγα  τιποτε απο οσα προσπαθουσε να μου εξηγησει η μαμα.Θα εκανα αυτο που ηθελα!!!!
Σιγα που ηξερε εκεινη!!!Εγω ηξερα καλυτερα!!!
Ηταν ωραιες μπαλες!!!! Ηταν!!!!
Γιατι μολις το τελειωσα ,αποφασισα να το μετακινησω και να το παω στην αλλη ακρη του σαλονιου, εκει που του επρεπε, διπλα στο τζακι....
Αλοιμονο!!!!
Φανταζεστε νομιζω τι εγινε.Σχεδον ολες εσπασαν στη διαδρομη . Το δεντρακι ειχε το διπλασιο απο εμενα υψος κι εγω εσκασα στο κλαμα.
Στη συνεχεια δεν θυμαμαι τι εγινε, αλλα περασα χρονια για να ξαναστολισω χριστουγεννιατικο δεντρακι. ...

Τωρα πια στο σπιτι μας, στολιζω με τα παιδια μου  για τις γιορτες αλλα δεν μπορω να συγκρατησω ενα δακρυ, μικρο, τοσο δα, νοσταλγιας για τα παιδικα μου χρονια...

Ενα φθινοπωρινο πρωινο στις Καμάρες...

Χαζευω τον πρωινο ηλιο να λαμπυριζει στον Κορινθιακο .
Το Παναχαικο αγερωχο να μας στελνει, καθως αναπνεει, τον καθαρο του αγερα, να περιμενει τα χιονια να το ντυσουν.
 Τα σπουργιτια ν'αναζητουν το...πρωινο τους, τις πορτοκαλιες να εχουν δεσει καρπο, τα πρασινωπα μανταρινια και πορτοκαλια να περιμενουν υπομονετικα τις  καλες βροχες και το χειμωνα να ερθει για να γινουν χρυσα και ζουμερα.
Τις αψηλες  καρυδιες να εχουν αρχισει να χανουν την πρασιναδα τους ,τις ελιες να φορτωνονται  τον ευλογημενο καρπο,το χορταρι ν αρχιζει να ξαναφαινεται μετα τις πρωτες βροχουλες του φθινοπωρου που μπαινει.
Τα χελιδονια φευγατα για φετος..."Ραντεβου εδω την ανοιξη παλι" , μας ειπαν...
Ο τοπος μυριζει μουστο.Καθε σπιτι και κάδη. Πατουμε τα σταφυλια. Ροδιτης πενταγλυκος.!!Ετοιμος να μπει στο βαρελι και ν αρχιζει να βραζει..."Οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου..." Κρασι 14 βαθμων!!Νεκταρ!!
Η σταφιδα μαζευτηκε ηδη. Αποθηκευτηκε, πουληθηκε..Καποτε, μοναδικη και περιζητητη, γεμιζε μεγαλα καραβια, τα πριμαρόλια , και ταξιδευε για Αγγλια και Ρωσσια...
Μουσταλευρια με κανελλα και σουσαμι  μοσχοβολα....Μουστοκουλουρα, σουτζουκι με καρυδι...
Αερακι ελαφρο να μας παιρνει τις εγνοιες απο ειδησεογραφικα δελτια..
Ησυχια του πρωινου...Ζουμε τη φυση...Χαιρομαστε τις αλλαγες της..Ετοιμαζεται, κι εμεις μαζι της, να υποδεχτουμε και το χειμωνα σιγα σιγα...Ντανες μεγαλες τα ξυλα , σωροι, σε καθε αυλη μας το θυμιζουν...Τα τζακια θ αναψουν συντομα και θα μας ζεστανουν μεχρι τα μεσα μας...

Παει κι αυτο το καλοκαιρι...

Πανε κι αυτές οι διακοπες…Τελειωσε κι αυτό το καλοκαιρι…Σαν να ηταν εχθες μου φαινεται που εκλεισαν τα σχολεια, τελος Ιουνιου…και νιωσαμε τη ζεστη…

Τα τζιτζικια εφετος ηταν μπολικα και…θρεμμενα…να κατι τζιτζικαροι…Μας πηραν τα αυτια, ντεσιμπελ μιλαμε…σφυριζαν ολη τη μερα εχοντας πιασει δουλεια από το πρωι…Μα κάθε μερα , κατά τις 8 λες και ηταν συνεννοημενα ξεκιναγαν σχεδον ταυτοχρονα όλα και  κάθε απογευμα  νιωθαμε τα αυτακια μας  σαν να ειχαμε παει σε πανηγυρι στο χωριο με τα ηχεια στο διαπασων…

Τα κουνουπια επισης…Δεν τα επιασε τιποτε…Ουτε το φιδακι με τον καπνο του! Μπουκωνε το σπιτι, μυριζαν τα ρουχα μας και τα μαλλια μας, βηχας μας επιανε και στεγνωνε ο στομας μας….αυτα απτοητα μας ρουφαγαν το αιμα και μας εβαζαν να ξυνομαστε μεχρι να ματωσουμε.Ουτε λοσιον , ουτε λεβαντες και βασιλικοι στη γλαστρα , ουτε καν οι ταμπλετες στη μπριζα…Τις καντηλες και τα σημαδια θα τα κουβαλαμε τουλαχιστον ως την εθνικη εορτη το φθινοπωρο…(Και τωρα που γραφω στη βεραντα, κοσκινο με εχουν κανει, δεν με εμαθαν ακομη , ένα μηνα τωρα , ακομη δεν με συνηθισαν…)

Ειχαμε και καυσωνες!!Βεβαια!!!Μεγαλο τζερτζελο!!Μεξικανικη μεσημεριανη σιεστα ολη μερα όμως, από το πρωι ως το βραδυ και μυαλο κουρκουτι…Ο ένας μετα τον αλλον μας θυμηθηκαν ολοι, κανεις δεν μας ξεχασε.Σαραντάρια και βαλε και καυτος αερας, τα κλιματιστικα βογγηξαν…Οι ανεμιστηρες αρχισαν να παραμιλανε, οι βενταλιες παντος ειδους ξεπατωθηκαν να ανεμιζουν . Ενταξει εδωσαν και κανα δυο πασες σε μερικες ασημαντες δροσουλες, ετσι για το θεαθηναι και για να μας ξεγελασουν αλλα, μπα, εδώ ειμαστε , δεν σας ξεχασαμε…Και ξανα ο ανηφορος του υδραργυρου… Και ξανα ο ιδρως ποταμι…

Ευτυχως ειχαμε τη θαλασσα στα ποδια μας!!! Τρια χιλιομετρακια που τα καναμε με το πρα πρα μας σε χρονο μηδεν!!Βρηκα ισκιο να το αφησω!!Ευτυχια!!Καθοτι και μαυρο και γινεται φουρνος σε δευτερολεπτα!!Αφηνεις το ζυμαρι  ν ανεβει και το βγαζεις τελικα ψημενο, κανεις και οικονομια…Αυγα , όχι δεν εχω δοκιμασει να τηγανισω στην οροφη αλλα καλη ιδεα , θα το κοιταξω…

Η παραλια καλη. Με αρκετους αχινους και πετρες μεγαλες όμως.Καποια στιγμη μετα το μπουρινι , εβγαλε κυμα και παρεσυρε αρκετες προς τα μεσα.Φανηκε η αμμος!!!Ο λαλα!!!Αμμος!!!Επιπεδη!!Ομορφη! Απαλη!!Να μην γδερνονται τα ποδια , τα πεδιλα και τα βατραχοπεδιλα!!Να ισιωσουν οι πατουσες μου!!!

Κολυμπι μεχρι τελικης πτωσης!Μεχρι ν αρχισουν να χανονται τα ψωμακια και να σφιγγουν τα μπουτακια και τα μπρατσακια!Με παρεα ή και χωρις! Με φιλες ή με μωρα.Για ωρες….ωωωωρες!!!!!!Ατελειωτες!!!Να παπουδιασουν τα ακροδαχτύλια!! Να μην τα νιωθεις!!Να λες  πριτς που θα βγω!Εχει μεδουσες, να κατι μεγαλες, σαν ταψια!!Βγες!!Δε με νοιαζει!!!Ας εχει! Με ξερουν!!Δεν με πειραζουν!!! Πηγαιντε σπιτι  ,φατε και κοιμηθειτε! Εδω θα με βρειτε! Ελατε παρτε με το βραδυ! Ένα μπουκαλι νερο αφηστε μου μονο!!!Να λες, πού θα τη ξαναβρω το χειμωνα αυτην τη θαλασσα να κουναω….Κολυμπα τωρα που μπορεις!!!Δως του να καταλαβει!!Βαλε και στις τσεπες αρμυρα!!Βγαλε φωτογραφιες να χεις να παρηγοριεσαι!!!Οταν θα χιονιζει και θα ερχονται οι λογαριασμοι της θερμανσης και οοοολοι οι αλλοι, ποιον να πρωτοθυμηθω…?Θα ανοιγεις τα αλμπουμς και θα παρηγοριεσαι!!

Και καλη παρεα ειχαμε αυτό το καλοκαιρι!!!Ειχαμε τα αμορε μας….Τα αμορεμία μας!!!Βεεεεεβαια!!!Τα πηραμε μαζι μας!!!Καθοτι καλοκαιρι χωρις βασιλικο, καρπουζι και αμορε, ε, δεν είναι καλοκαιρι, πώς να γινει….Ευχαριστηθηκαν τα παιδια μας, ευχαριστηθηκαν και τα αμορε και ημασταν ολοι ευχαριστημενοι…Μεγας θα ητο γαρ ο αγων να τα καταφερουμε να κατσουν ένα μηνα εκτος Αθηνας και εκτος αμορε βεβαιως  βεβαιως…Κι ετσι, τα πηραμε μαζι!!Και ειχαμε ολοι παρεα καλη!!

Και φαγακια φτιαξαμε!!Ενταξει, όχι όπως αλλα καλοκαιρια. Με οικονομια ...αλλα φτιαξαμε!!Με κεφι , με τρελλα, με φρεσκα ζαρζαβατικα ντοπια παρακαλω.

Και βιβλια διαβασαμε, κατι ωραιες βραδιες στη βεραντα, με φεγγαρι ή χωρις, με αστερια πολλα, με το γρυλλο να κραταει σεγοντο ,με τις νυχτεριδες να μας κρατουν συντροφια…Mια νυχτεριδα στη σκεπη φυλαει το σπιτικο μας…Με τον ηχο του γκιωνη  και το δροσερο αερακι από το Παναχαικο να μας δινει ανασες…Το βουνο αναπνεει, αληθεια είναι αυτό…

Και το περιβολι με τα ξυνα και τις ελιες ποτισαμε!!Καθε Πεμπτη ερχεται το νερο από το δημοτικο αυλακι !!Καθε Πεμπτη το καλο μου!!Ηρθε το νερο!!Τρεχα!Φορα τις γαλοτσες και τραβα ν ανοιξεις τις βανες!!Πασαλειψου και με μπολικο αντικουνουπικο, όχι ότι εκανε τιποτε, ειπαμε, αλλα για να μην πεις ότι δεν εβαλες…Καπελο μην ξεχασεις, ζεματαει ο ηλιος!!Παρε και το τσαπι και βοηθα… κανε αυλακι να παει το νερο στα δεντρα, κουνησου , φευγει, θα γεμισει χορταρια παλι ο τοπος γυρω, μην τα αφηνεις να φευγει !!!!Μεγαλη ενοχληση ημουν για τα κάθε συνωμοταξιας ζουμπερα που τους χαλαγα την ησυχια!!Σαυρες, μικρες τε και μεγαλες, ποντικακια, σαρανταποδαρουσες, μυρμηγκια διαφορα κι αμετρητα, και τζιτζικιααααααααα, τα οποια με καταβρεχαν κανονικα κάθε που τα ενοχλουσα…Αλλαγη κλαδιου και καταβρεγμα σε δυο χρονους, ένα-δυο παμε, το αυτό, ένα-δυο παμε! Να γεμισουν οι λακκοι νερο, να πιουν τα δεντρα τα διψασμενα από τις ζεστες, να μην μεινουν και μας ξεραθουν και να τελειωσουμε και γρηγορα να παρει σειρα κι ο γειτονας να ποτισει τα δικα του.Τα ποτισες όλα??Μπραβο!!Αντε, σε δεκαπεντε μερες παλι...Κουραση, αλλα ωραια κουραση…Λασπη, ιδρωτας και καματος  αλλα ψυχη και μυαλο γεματα από φυση και καθαρο αερα, πρασινα φυλλωματα και χρυσα φυλλα ελιας…

Ειχαμε και τη στανη του αλλου γειτονα κοντα μας.Ειχαμε κι απ αυτό…Και ωραιες…ευωδιες…και βελασματα διαφορων τυπων…κι αμα γυρναγε αλλιως ο αερας …μας επαιρναν καλα τα…σκαγια…Αλλα τι να κανεις???Αμα πινεις το κατσικισιο το γαλατακι και τρως το τυρακι, καλα δεν είναι??Μη μιλας το λοιπον παρα να λες να μη φυσαει ετσι και να μην σε πετυχει αμα τρως στη βεραντα το μεσημερι ή αμα πινεις τον πρωινο καφε στη δροσια αμεριμνος ή τρως το βραδυ το καρπουζι…Άλλες ευωδιες λεμε…δεν εχουμε από τετοιες στην πολη…..

Και στο μοναστηρι πηγαμε καμποσες φορες.Στην Παναγια μας…Και ηρεμησε το πνευμα μας…Και ηρθαμε πιο κοντα στο Θεο…Και μιλησαμε με κοσμο…και με την Ηγουμενη…κι ηταν πολύ καλα…πολύ καλα….

Κι αποψε που το καινουριο φεγγαρακι εχει βαλει τα καλα του κι ετοιμαζεται την άλλη βδομαδα να γιομισει καλα καλα κι ο  αχαΪκος ουρανος είναι γεμαααατος αστερια, οι διακοπες μας οι φετεινες τελειωνουν…Ηταν ομορφα, πολύ ομορφα,και θα μπορουσα δεκα σελιδες ακομη να γραψω, όπως γραφαμε εκθεση ιδεων όταν ημασταν πιτσιρικια…Μακαρι και το άλλο καλοκαιρι να μας βρει καλα να γεμισουμε παλι το εξοχικο με οικογενεια και με χαρές…

Οι κοτσιδες της Ραπουνζελ με τα φουσκωτα μαγουλακια.

Τα πρωτα μου τσουρεκια τα ειχα φτιαξει θυμαμαι, οταν ημουν 18 ετων νιατο και πηγαινα στην τριτη ταξη του Λυκειου.Εκει καπου αναμεσα στα Αρχαια και στην Ιστορια, στις εκθεσεις στα Αγγλικα και στα Λατινικα, βρηκα χρονο και ...μετα απο μια συντομη αλλα...εποικοδομητικη επισκεψη στη θεια τη βραβευμενη, εφερα σπιτι τη συνταγη για τα πολυποθητα τσουρεκια!!!!

Γρηγορα γρηγορα συγκεντρωσα τα υλικα και εκμεταλλευομενη πολυωρη απουσια της μαμας, εβαλα μπροστα να τα σκαρωσω.Εμπειρια?? Μηδενικη απολυτως!!Κεφι και ορεξη??Τεραστια!!!!

Οταν ομως δεν εχεις ξαναμπει σε τετοια διαδικασια, ειναι ζορικο το πραγμα κι αρχιζεις να προσευχεσαι "Ωχ Παναγιτσα μου, κανε να τα πετυχω και να μοιαζουν με τσουρεκια γιατι θα ακουσω τον εξαψαλμο μεγαλοβδομαδιατικα και μην το φαει το ζυμαρι ο σκουπιδοντενεκες, Παναγιτσα μου, αμαρτια ειναι!

Και τι γινεται οταν η ποσοστητα του αλευρου που σου ειπε η θεια, ειναι υπερβολικα μικρη, το ζυμαρι ζουμερο και χυλωδες σαν να βραζεις  τραχανα, τα χερια χωμενα και χαμενα ως τους αγκωνες μεσα κι εσυ πιο πολυ παριστανεις την κυρα μας τη μαμμη παρα την home cook???E???

Που να ξερει η επιδοξη φοιτητρια οτι το ζυμαρι δεν πρεπει να κολλαει στα χερια και γι αυτο θελει παραπανω αλευρακι κι εναν βοηθο να ριχνει λιγο λιγο???Και βουτυρωμενα καλα χερακια????

Anyway, τα τσουρεκια με το ετσι και το αλλιως  κι επειδη το  τσουρεκενιο ζυμαρακι ειναι πολυ καλοβολο, το καλο μου, εγιναν τα καημενα και μαλιστα αρκετα καλα για τις προυποθεσεις τις υπαρχουσες, ή μαλλον τις σχεδον ανυπαρκτες....

Απο τοτε τσουρεκια εχω φτιαξει απειρα.Κι οχι μονο πασχαλινα.

Παντα μοσχοβολουν μυρωδικα,μαχλεπι και μαστιχα, κακουλέ και πορτοκαλι  κι εχουν μια απεραντη βουτυρατη "γλυκα" μαμαδιστικης κουζινας.

Εφετος τα τσουρεκια παλι μονη μου τα εφτιαξα, αλλα ειχα καλη παρεα!!Τα παιδια μου και η παρεα τους μου εκανε συντροφια.

Κι επειδη, ε βρε παιδι μου, ολο και κατι νεο θελω να φτιαξω, κατι πιο πρωτοτυπο κι εντυπωσιακο αλλα κυριως νοστιμο και  ομορφο, τι πιο καλο απο το διαδικτυο και τις οδηγιες του για το πλασιμο  των τσουρεκιωνε?????

Εγω ζυμωνα και τα παιδια με βοηθησαν ξεκινωντας και σταματωντας τα βιντεακια με τις οδηγιες!!!!"Πατα το, οκ, περιμενε να δω πως το κανει η Βικυ, α την ατιμη, τι τεχνητρα ειν' ετουτη, κατσε, πως το γυρισε τωρα αυτο, εκεινο το εστριψε, πηρε το δεξι κορδονι,αφησε το αριστερο,  κατσε , μη βιαζεσαι, δεν προλαβα να το δω ξαναγυρνα το πισω,αχ το' χασα, ξαναβαλτο απ την αρχη!!!"

Τα τσουρεκια το λοιπον εφετος εγιναν ακομη πιο ομορφα , πιο νοστιμα, πιο μυρωδατα, πιο αφρατα , σαν φουσκωτα μαγουλακια, σαν τις κοτσιδες της Ραπουνζελ, γιατι ειχαν αρωμα παρεας και εφηβικου μοναδικου ερωτα!!!!Ποιος να μου το ελεγε το 1986 , οταν πρωτοεφτιαξα εκεινα τα πρωτα, οτι τοσα χρονια μετα θα τα εφτιαχνα ακομη και με τετοια παρεα!!!!Τυχερη ειμαι!!Το ξερω!!!!

Mια (ομορφη) ζωη στα θρανια......

Εφετος κλεινοντας  19  χρονια στην  εκπαιδευση, ενταξει, ουτε πολλα ,ουτε λιγα, αναποφευκτα αρχιζεις να κανεις έναν απολογισμο…

Κατ’ αρχην, το να εχεις να κανεις με παιδια , ειδικα με πιο μεγαλα,είναι μια πολύ διασκεδαστικη ιστορια.Κι αυτό γιατι οσο χαλια κι αν εισαι, οσο μπαϊλντισμενη και συγχισμενη και νευριασμενη με 102 αλλα πραγματα , αυτά τα ατιμουλικα μπορουν σε  χρονο μηδεν να σου φτιαξουν το κεφι και τη διαθεση!!!Και όχι σκοπιμα…!!!Οχι μονον όταν εισαι χαλια και φαινεσαι από χιλιομετρα, γιατι δεν είναι παντα ευκολο και εφικτο να αφηνεις τις εγνοιες σου εξω από τη σιδερενια πορτα του προαυλιου!!!

Ακομη και με τη χαζομαρα που θα εκσφενδονισουν με μορφη αποριας!!!Το αποτελεσμα είναι να ξεχασεις την πικρα σου και να ασχοληθεις με τη χαζομαρα που εκσφενδονιστηκε,  σκεπτομενη… τι δεν τους εχω πει ή μηπως το καταλαβαν λαθος αυτό που ειπα και το πεταξαν αυτό τωρα??Αρα, παμε απ την αρχη!!!Και ξαναπας  απ την αρχη , αλλα με διαφορετικο τωρα τροπο!!!Και εχεις την ευκαιρια και τη δυνατοτητα να κουβεντιασεις και να μαθεις κι εσυ, ο δασκαλος, απο αυτα, καθε μερα και κατι παραπανω...

Ενώ κανεις μαθημα, παντα , αν θελεις να εκτιμας τον εαυτο σου και να σεβεσαι τη δουλεια σου,  ερχεσαι στη θεση του μαθητη,και  καθεται αυτος στην εδρα σου.Πώς θα ηθελα να μου τα πει για να τα καταλαβω , αρα να τα θυμαμαι και να χρειαστω ελαχιστο χρονο να τα εμπεδωσω σπιτι μου???

Ποσο χαλια κατασταση ειχα ζησει όταν ,ως μαθητρια, και με λειψές ωρες υπνου, βασανιζομουν να καταλαβω την Ιστορια όπως τη διδασκομουν από ένα ζωντανο …΄’κασσετοφωνο’  που ξαναπαταγε  το play , όταν ακουγοταν διευκρινιστικη ερωτηση μεσα στην ταξη!!!!!Αυτο!!Ετσι ΔΕΝ  θα τα πω λοιπον.Θα τα κανω τοσο απλα , που πιο απλα να μην γινονται, πενηνταρακια,  που λεγαμε παλια!!Θα τους μαθω τη Γραμματικη μεσα από παραδειγματα και την Ιστορια,η οποια παρεμπιπτοντως ηταν ανεκαθεν και είναι μια  μεγαλη περιπετεια, θα την πω σαν παραμυθι, οσο είναι αυτό εφικτο…Εξαιτιας αυτου του τροπου διδασκαλιας, οι περισσοτεροι  μαθητες μου αγαπησαν την Ιστορια, και δε δισταζουν να μου θυμιζουν ότι αυτο τους αρεσει πολύ και τους διευκολυνει. Ξεφευγοντας από την τυπικη και αοσμη, ανοστη,αχρωμη,αγευστη διδασκαλια καταλαβαν τι σημαινει Ιστορια…. Θυμουνται γεγονοτα και προσωπα και ειμαι σιγουρη ότι αυτά θα  μεινουν στο μυαλο τους!!

Και την αγγλικη Γραμματικη στοχος ηταν και είναι να τη θυμουνται μεσα από παραδειγματα , σε ένα μεγαλο ποσοστο, και όχι από κανονες που αποστηθισαν και την άλλη μερα τους ξεχασαν…

Μια άλλη πλευρα εξισου , για να μην πω ακομη πιο, σημαντικη, είναι να φερνεις στη σκεψη σου το γονιο του μαθητη που εχεις μπροστα σου.Πώς θα ηθελε η μανα και ο πατερας αυτου του παιδιου να του φερθει ο δασκαλος  του???Πώς θα ηθελε να το διδαξει??? Μια στο καρφι και μια στο πεταλο! Με σταθερη  αυστηροτητα , με σωστες υποδειξεις, με φροντιδα για προσωπικες παρεμβασεις ,αφου μιλαμε για διαφορετικες προσωπικοτητες που εχουμε να φωτισουμε και να διαπλασουμε, με ενδιαφερον, με προσεγγιση  σωστη, διακριτικα , με σεβασμο ,αλλα και δυναμικα ταυτοχρονα.Πώς θελω εγω να είναι οι δασκαλοι του δικου μου  παιδιου?Ετσι θελω και πρεπει να διδασκω και τα παιδια του κοσμου…Να τα αγαπω , να τα νοιαζομαι, να τους δειξω πραγματα και συμπεριφορες και σταση ζωης που δεν ξερουν και που , σε συνεργασια με το γονιο, θα τους μαθουμε!!!

Από τις μεγαλυτερες συγκινησεις ετσι, είναι όταν οι μαθητες σου ερχονται διακριτικα  και σου ψιθυριζουν στο αυτι…   <<Σ ευχαριστω δασκαλα….Για εκεινο που ειπες πριν , για την επεξηγηση, για τη δευτερη και τριτη ευκαιρια που μου εδωσες να διορθωσω το ταδε, για το ότι δεν με προσεβαλες μπροστα σε ολους αλλα με πηρες στην ακρη και με παρατηρησες διακριτικα και μου υπεδειξες τη σωστη συμπεριφορα.Σ ευχαριστω που καταλαβες ποσο χαλια ημουν προχθες κι ότι αν μ εξεταζες, θα σε απογοητευα γιατι δεν ειχα διαβασει.Σ ευχαριστω που με καταλαβαινεις, που μου τα λες απλα,που εχεις  απειρη υπομονη με ολους μας,σ ευχαριστω που καταλαβες ότι τα χαλασα με το κοριτσι μου και ημουν κομματια.Ποσο μας αρεσει οταν  μας ρωτας με ενδιαφερον  τι κανουμε και πώς ειμαστε,  πριν αρχισεις το μαθημα.Μα δε βαριεσαι ποτε,δασκαλα???>>

Λεγεται ότι οσον αφορα την κουραση , δυο ωρες σωστου, συντονισμενου και δυναμικου μαθηματος ισοδυναμουν  για τον εργαζομενο εκπαιδευτικο με το μισο  χρονο σε άλλη εργασια.Κατα πασα πιθανοτητα εχουν δικιο.Τις περισσοτερες φορες βγαινεις από το μαθημα με μυαλο κουδουνι και με βαρυ κεφαλι από την προσπαθεια και την ενταση να γινει η δουλεια σου σωστα και να εχει αποτελεσμα .Ομως όταν δεχεσαι την αγαπη των παιδιων κι όταν τα βλεπεις  χαμογελαστα και συνεργασιμα να σε παρακολουθουν και να ενδιαφερονται πραγματικα, τοτε οντως η κουραση μενει  η μιση…

Θελω πολύ ,όταν μετα από χρονια με συναντουν στο δρομο, να μη με προσπερνουν αδιαφοροι, αλλα να με θυμουνται με νοσταλγια και αγαπη…και να με χαιρετουν.Και μακαρι να προλαβω να διδαξω και τα παιδια τους…