Mια (ομορφη) ζωη στα θρανια......

Εφετος κλεινοντας  19  χρονια στην  εκπαιδευση, ενταξει, ουτε πολλα ,ουτε λιγα, αναποφευκτα αρχιζεις να κανεις έναν απολογισμο…

Κατ’ αρχην, το να εχεις να κανεις με παιδια , ειδικα με πιο μεγαλα,είναι μια πολύ διασκεδαστικη ιστορια.Κι αυτό γιατι οσο χαλια κι αν εισαι, οσο μπαϊλντισμενη και συγχισμενη και νευριασμενη με 102 αλλα πραγματα , αυτά τα ατιμουλικα μπορουν σε  χρονο μηδεν να σου φτιαξουν το κεφι και τη διαθεση!!!Και όχι σκοπιμα…!!!Οχι μονον όταν εισαι χαλια και φαινεσαι από χιλιομετρα, γιατι δεν είναι παντα ευκολο και εφικτο να αφηνεις τις εγνοιες σου εξω από τη σιδερενια πορτα του προαυλιου!!!

Ακομη και με τη χαζομαρα που θα εκσφενδονισουν με μορφη αποριας!!!Το αποτελεσμα είναι να ξεχασεις την πικρα σου και να ασχοληθεις με τη χαζομαρα που εκσφενδονιστηκε,  σκεπτομενη… τι δεν τους εχω πει ή μηπως το καταλαβαν λαθος αυτό που ειπα και το πεταξαν αυτό τωρα??Αρα, παμε απ την αρχη!!!Και ξαναπας  απ την αρχη , αλλα με διαφορετικο τωρα τροπο!!!Και εχεις την ευκαιρια και τη δυνατοτητα να κουβεντιασεις και να μαθεις κι εσυ, ο δασκαλος, απο αυτα, καθε μερα και κατι παραπανω...

Ενώ κανεις μαθημα, παντα , αν θελεις να εκτιμας τον εαυτο σου και να σεβεσαι τη δουλεια σου,  ερχεσαι στη θεση του μαθητη,και  καθεται αυτος στην εδρα σου.Πώς θα ηθελα να μου τα πει για να τα καταλαβω , αρα να τα θυμαμαι και να χρειαστω ελαχιστο χρονο να τα εμπεδωσω σπιτι μου???

Ποσο χαλια κατασταση ειχα ζησει όταν ,ως μαθητρια, και με λειψές ωρες υπνου, βασανιζομουν να καταλαβω την Ιστορια όπως τη διδασκομουν από ένα ζωντανο …΄’κασσετοφωνο’  που ξαναπαταγε  το play , όταν ακουγοταν διευκρινιστικη ερωτηση μεσα στην ταξη!!!!!Αυτο!!Ετσι ΔΕΝ  θα τα πω λοιπον.Θα τα κανω τοσο απλα , που πιο απλα να μην γινονται, πενηνταρακια,  που λεγαμε παλια!!Θα τους μαθω τη Γραμματικη μεσα από παραδειγματα και την Ιστορια,η οποια παρεμπιπτοντως ηταν ανεκαθεν και είναι μια  μεγαλη περιπετεια, θα την πω σαν παραμυθι, οσο είναι αυτό εφικτο…Εξαιτιας αυτου του τροπου διδασκαλιας, οι περισσοτεροι  μαθητες μου αγαπησαν την Ιστορια, και δε δισταζουν να μου θυμιζουν ότι αυτο τους αρεσει πολύ και τους διευκολυνει. Ξεφευγοντας από την τυπικη και αοσμη, ανοστη,αχρωμη,αγευστη διδασκαλια καταλαβαν τι σημαινει Ιστορια…. Θυμουνται γεγονοτα και προσωπα και ειμαι σιγουρη ότι αυτά θα  μεινουν στο μυαλο τους!!

Και την αγγλικη Γραμματικη στοχος ηταν και είναι να τη θυμουνται μεσα από παραδειγματα , σε ένα μεγαλο ποσοστο, και όχι από κανονες που αποστηθισαν και την άλλη μερα τους ξεχασαν…

Μια άλλη πλευρα εξισου , για να μην πω ακομη πιο, σημαντικη, είναι να φερνεις στη σκεψη σου το γονιο του μαθητη που εχεις μπροστα σου.Πώς θα ηθελε η μανα και ο πατερας αυτου του παιδιου να του φερθει ο δασκαλος  του???Πώς θα ηθελε να το διδαξει??? Μια στο καρφι και μια στο πεταλο! Με σταθερη  αυστηροτητα , με σωστες υποδειξεις, με φροντιδα για προσωπικες παρεμβασεις ,αφου μιλαμε για διαφορετικες προσωπικοτητες που εχουμε να φωτισουμε και να διαπλασουμε, με ενδιαφερον, με προσεγγιση  σωστη, διακριτικα , με σεβασμο ,αλλα και δυναμικα ταυτοχρονα.Πώς θελω εγω να είναι οι δασκαλοι του δικου μου  παιδιου?Ετσι θελω και πρεπει να διδασκω και τα παιδια του κοσμου…Να τα αγαπω , να τα νοιαζομαι, να τους δειξω πραγματα και συμπεριφορες και σταση ζωης που δεν ξερουν και που , σε συνεργασια με το γονιο, θα τους μαθουμε!!!

Από τις μεγαλυτερες συγκινησεις ετσι, είναι όταν οι μαθητες σου ερχονται διακριτικα  και σου ψιθυριζουν στο αυτι…   <<Σ ευχαριστω δασκαλα….Για εκεινο που ειπες πριν , για την επεξηγηση, για τη δευτερη και τριτη ευκαιρια που μου εδωσες να διορθωσω το ταδε, για το ότι δεν με προσεβαλες μπροστα σε ολους αλλα με πηρες στην ακρη και με παρατηρησες διακριτικα και μου υπεδειξες τη σωστη συμπεριφορα.Σ ευχαριστω που καταλαβες ποσο χαλια ημουν προχθες κι ότι αν μ εξεταζες, θα σε απογοητευα γιατι δεν ειχα διαβασει.Σ ευχαριστω που με καταλαβαινεις, που μου τα λες απλα,που εχεις  απειρη υπομονη με ολους μας,σ ευχαριστω που καταλαβες ότι τα χαλασα με το κοριτσι μου και ημουν κομματια.Ποσο μας αρεσει οταν  μας ρωτας με ενδιαφερον  τι κανουμε και πώς ειμαστε,  πριν αρχισεις το μαθημα.Μα δε βαριεσαι ποτε,δασκαλα???>>

Λεγεται ότι οσον αφορα την κουραση , δυο ωρες σωστου, συντονισμενου και δυναμικου μαθηματος ισοδυναμουν  για τον εργαζομενο εκπαιδευτικο με το μισο  χρονο σε άλλη εργασια.Κατα πασα πιθανοτητα εχουν δικιο.Τις περισσοτερες φορες βγαινεις από το μαθημα με μυαλο κουδουνι και με βαρυ κεφαλι από την προσπαθεια και την ενταση να γινει η δουλεια σου σωστα και να εχει αποτελεσμα .Ομως όταν δεχεσαι την αγαπη των παιδιων κι όταν τα βλεπεις  χαμογελαστα και συνεργασιμα να σε παρακολουθουν και να ενδιαφερονται πραγματικα, τοτε οντως η κουραση μενει  η μιση…

Θελω πολύ ,όταν μετα από χρονια με συναντουν στο δρομο, να μη με προσπερνουν αδιαφοροι, αλλα να με θυμουνται με νοσταλγια και αγαπη…και να με χαιρετουν.Και μακαρι να προλαβω να διδαξω και τα παιδια τους…