Εκλεισαν τα σχολεια;;; Δρόμο για Αιδηψο!!!

Τετοιον καιρο,μολις εκλειναν τα σχολειά, το ιδιο απογευμα δηλαδη, μας εστελναν με τη γιαγια και τον παππου στην Αιδηψο...παρεουλα.

Καθε πρωι μπανακι στη θαλασσα, νιβέα αντι για αντιηλιακο, σιγα που εκαιγε ο ήλιος, πφφ ..ούτε καν...και η μυρωδια απο τη βρεγμενη ψαθα στην ακροθαλασσια να εχει ποτισει το DNA μας ες αεί...Και για κολατσιό μετα το μπανιο αχλαδακια κοντουλες...αρωμα , οχι αστεια..

Το μεσημερακι νωρις νωρις-το μονιμο παραπονο μας, ελα ρε παππου απο τωρα θα φυγουμε, τωρα που ερχονται τα αλλα τα παιδια;;;- φαγάκι στην κουζίνα της κυρα-Τασιας...ό,τι ειχε μαγειρεψει η γιαγιά απο το πρωι αχάραγα...με λαχανικα ντόπια παντα...Φασολάκια, μπριάμ, γεμιστα..

Ειδικα τη μερα της λαικής που κατεβαιναν οι παραγωγοι απο τα γυρω μέρη και εστηναν τους παγκους εξω απο το σπιτι ξυπναγαμε απο τις 5...

Το απογευματακι βολτα στη θάλασσα με χωνάκι παγωτο καιμάκι που σχεδον πάντα το εχανα καπου στο δρομο ή το έβρισκα πανω στο φουστάνι μου..

Η μυρωδιά της 'αυγουλίλας" απο τα ιαματικα λουτρά...αξεπέραστη... Στην αρχη δεν υποφερόταν με τιποτε αλλα προς το τελος των διακοπων την ειχαμε πια συνηθισει και γυριζοντας στην Αθηνα μας ελειπε κιολας..!!

Αυλές δροσερές, παντα κατακάθαρες και φρεσκοπλυμενες με γλαστρες κοκκινες, με κόκκινα κοράλια και γιασεμιά και νυχτολουλουδα.

.Και μετα απο κανα δυο βδομάδες ερχονταν και οι γονεις

.Καθημερινες εκδρομες και ψαξιμο για κοχύλια σε κοντινες παραλίες, στον Αη Γιώργη, στα Γιάλτρα , στους Ωρεούς.

.Αξεχαστα παιδικα χρονια...Ευτυχως που τα ζησαμε...